Podniesienie zatoki szczękowej

Zabieg wszczepienia implantów nie wymaga dodatkowej operacji jedynie u 32% pacjentów. Reszta osób, która chciałaby przeprowadzić leczenie implantologiczne musi przejść zabiegi przed implantacyjne, przygotowujące podłoże pod wszczepienie implantów. Jedną z najczęstszych przyczyn takich operacji jest brak wyrostka zębowego (zbyt mała ilość kości szczęki do umieszczenia implantu). Do zabiegów przedimplantacyjnych należy podniesienie dna zatoki szczękowej, tzw. sinus lift.

Charakterystyka zabiegu podniesienia zatoki szczękowej

Zatoka znajduje się nad górnymi zębami, a jej dno powinno być oddzielone od korzeni zębów kilkunastomilimetrową warstwą kości. W przeciwnym wypadku nie da się wprowadzić w tych rejonach implantów – nie można dopuścić do sytuacji, w której ich końcówki dochodziłyby aż do zatoki. Podnoszenie dna zatoki szczękowej jest zabiegiem przygotowującym do leczenia implantologicznego dla osób, u których zbyt nisko położone dno zatoki szczękowej uniemożliwia prawidłowe wprowadzenie implantów. Jest to zabieg przeprowadzany przez chirurga stomatologicznego jedynie w warunkach ambulatoryjnych.

Wskazania do zabiegu podniesienia zatoki szczękowej

Operacją przeprowadza się u osób o trudnych warunkach do wprowadzania implantów, które występują najczęściej w tylnych odcinkach wyrostka zębodołowego szczęk, zwłaszcza szczęki bezzębnej, której rozrzedzenie wzrasta stopniowo w trakcie życia i w miarę utraty zębów.

Przeciwwskazania do zabiegu podniesienia zatoki szczękowej

Przeciwwskazania miejscowe:

• niewystarczające wymiary i stan wyrostka kostnego – np. kość nie jest wystarczająco gruba i gęsta – obecnie można korygować niektóre z takich przypadków poprzez zabiegi regeneracji kości.

Przeciwwskazania ogólne bezwzględne:

• obecność chorób wyniszczających organizm, takich jak nowotwory, AIDS, sepsa, alkoholizm, narkomania;
• zły stan higieny jamy ustnej – obecność ubytków próchnicowych, kamienia nazębnego, zły stan dziąseł itp.;
• cukrzyca;
• choroby psychiczne;
• ciąża;
• wiek: mniej niż 16 a więcej niż 65 lat – u osób przed 16. rokiem życia nie zakończył się proces wzrostu kości, u osób po 65. roku życia zdolność do regeneracji kości jest mniejsza, także ich wytrzymałość maleje.

Przeciwwskazania ogólne względne:

• zaawansowane parodontopatie,
• zapalenia przyzębia lub błony śluzowej,
• bruksizm – nawykowe zgrzytanie zębami,
• zapalenia kości,
• osteoporoza,
• choroby reumatyczne,
• nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca, wrodzone wady serca, oraz schorzenia choroby układu krążenia obecność protez zastawek sercowych,
• choroba Parkinsona,
• choroby szpiku kostnego,
• astma, przewlekłe zapalenie oskrzeli, przebyta gruźlica oraz inne schorzenia układu oddechowego,
• choroby psychiczne,
• choroby nerek,
• schorzenia wątroby,
• alergie.

Rodzaj znieczulenia podczas zabiegu podniesienia zatoki szczękowej

Operacja możne zostać przeprowadzona w znieczuleniu miejscowym. Jeśli pacjent jest poddawany rozległej operacji przeszczepu kości i jednoczesnej implantacji zabieg można wykonać w częściowej sedacji lub znieczuleniu ogólnym.

Jak przebiega zabieg zabieg podniesienia zatoki szczękowej?

Zabieg polega na kontrolowanym wytworzeniu nowej kości poprzez spłycenie zatoki szczękowej. Podczas zabiegu wykorzystuje się mechanizm sterowanej regeneracji kości. W miejscu, które ma być zrekonstruowane, zostaje umieszczony specjalny materiał, którym jest liofilizowany preparat kostny, syntetyczny materiał kościozastępczy lub kość własna pacjenta, pobrana w przeszczepie autogennym. Po kilku miesiącach od zabiegu umieszczony materiał dzięki właściwościom regeneracyjnym organizmu zamieni się w pełnowartościową, własną tkankę kostną pacjenta. Dostępne są dwa rodzaje metody - operacja metodą otwartą i operacja metodą zamkniętą. Zabiegi wykonywane są jedynie przez chirurgów stomatologicznych.

Metodę otwartą stosuje się w sytuacji, gdy grubość kości wynosi mniej niż 6-7 mm. Jest to metoda bardziej inwazyjna, jednak przeprowadzana częściej, ponieważ przy jej użyciu można podnieść zatokę o ok. 5,0-8,0 mm więcej niż przy metodzie zamkniętej. Po odsunięciu śluzówki chirurg wykonuje otwór w bocznej ścianie zatoki i precyzyjnie modeluje błonę zatoki po jej wcześniejszym uniesieniu, uzyskując w ten sposób miejsce do wprowadzenia biomateriału. Następnie umieszcza odpowiednią ilość materiału kościozastępczego, po czym przykrywa operowany obszar specjalną membraną zaporową i śluzówką. Po ok. 6 miesiącach implant i biomateriał tworzą wspólnie stabilne podłoże dla nowego zęba.

Metoda zamknięta jest mniej inwazyjna (nie podnosi się śluzówki i nie przebija się przez ścianę zatoki w tak rozległy sposób), ale maksymalne podniesienie zatoki to 3,0-3,5 mm. Zaletą tej opcji jest możliwość jednoczesnego wprowadzenia implantu praktycznie w każdym przypadku. Materiał kościozastępczy wprowadza przez otwór na wszczep (na grzbiecie wyrostka zębowego), a przed zabiegiem wykonuje dokładną diagnostykę radiologiczną.

Czas i przebieg rekonwalescencji po zabiegu podniesienia zatoki szczękowej

W pierwszych dnia po zabiegu może pojawić się zasinienie i opuchlizna, która powinna samoistnie zniknąć. Aby przyspieszyć proces gojenia, twarz można ochładzać lodem i stosować doraźne środki przeciwbólowe. Może wystąpić lekkie krwawienie, ale usta nie powinny być wypełnione krwią po zabiegową. W takim przypadku należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza.

Po 3-6 miesiącach można przystąpić do wszczepienia implantów. Podczas tego czasu materiał kościotwórczy wypełni przestrzeń w zatoce szczękowej.

Efekty po zabiegu podniesienia zatoki szczękowej

Operacja pozwala na efektywne założenie implantów u osób, u których wcześniej było to niemożliwe.

Zalecenia po zabiegu podniesienia zatoki szczękowej

• Krwawienie może trwać do kilka godzin po zabiegu – gaza powinna być przyłożona przez pierwsze 20-30 minut i zmieniona, jeśli zachodzi taka potrzeba;
• Przez pierwsze 24 godziny staraj się utrzymywać głowę na pewnej wysokości i ochładzać twarz lodem;
• Nie przemywaj i nie wypluwaj przez pierwsze 72 godziny – może to spowodować wypłukanie strupa i mniej efektywne gojenie się rany;
• Przez pierwsze 4 tygodnie pod żadnym pozorem nie można wydmuchiwać nosa;
• 48 godzin po zabiegu nie powinno się myć zębów w pobliżu miejsca operacji;
• Przez przynajmniej3 dni po zabiegu pij płyny przez słomkę;
• Unikaj płynów do płukania zębów – używaj roztworu soli trzy razy dziennie przez tydzień;
• Unikaj gorących, ostrych i chrupiących pokarmów;
• Miękka dieta powinna być stosowana przez pierwsze 24 godziny;
• Przez pierwsze 4 tygodnie pod żadnym pozorem nie można wydmuchiwać nosa;
• Osoby palące nie powinny palić podczas rekonwalescencji, ponieważ może to spowodować nieprawidłowe gojenie się rany;
• Spożywanie alkoholu jest niedozwolone podczas używania leków przeciwbólowych.

Możliwe powikłania - zabiegu podniesienia zatoki szczękowej

• obrzęk i zasinienie,
• rozejście się szwów,
• ostre zapalenie zatoki szczękowej,
• parastezje,
• przetoki,
• infekcja,
• perforacja błony śluzowej,
• uszkodzenie pęczka naczyniowo-nerwowego,
• przerastająca wszczep tkanka łączna,
• przewlekłe zapalenia zatoki szczękowej,
• powstanie torbieli nabłonkowych.