Labioplastyka - plastyka warg sromowych mniejszych i większych

W naturalnych warunkach zewnętrzne narządy płciowe kobiety otoczone są dwoma warstwami fałd skóry – wewnętrznymi, mniejszymi wargami sromowymi, które łączą się przy łechtaczce i zewnętrznymi, grubszymi z dodatkową tkanką tłuszczową. Podstawową funkcją większych warg sromowych jest ochrona zewnętrznych narządów płciowych.

Labioplastyka – plastyka warg sromowych mniejszych i większych - charakterystyka

Labioplastyka, czyli chirurgiczna korekta kobiecych warg sromowych, jest w Polsce zabiegiem stosunkowo nowym w chirurgii estetycznej. Historycznie znana jest od dawna – wzmianki o podobnych zabiegach występowały już w starożytnym Egipcie, a do dziś labioplastyka czasem bywa mylona z „kobiecym obrzezaniem”, stosowanym od lat w niektórych kręgach kulturowych ze względów religijnych. Może się wydawać, że poddanie się takiemu zabiegowi jest swojego rodzaju fanaberią kobiety zgłaszającej się do chirurga-plastyka, ale należy pamiętać iż poza niewątpliwym efektem estetycznym, który poprawia samoocenę pacjentki, zabieg taki niesie za sobą szereg zalet czysto funkcjonalnych, o których mowa będzie w dalszej części tekstu.

Aby łatwiej było się oswoić z procedurą, warto przyjrzeć się najpierw anatomii niektórych kobiecych narządów płciowych zewnętrznych o których będzie mowa przy opisywaniu samego zabiegu labioplastyki:

• wzgórek łonowy – to zwykle pokryta owłosieniem łonowym skóra nad spojeniem łonowym
• wargi sromowe większe (labia majora) – owłosione, miękkie fałdy skórne, które zamykają wejście do sromu
• wargi sromowe mniejsze (labia minora) – ukazują się po rozchyleniu warg sromowych większych, i przykrywają ujście cewki moczowej i wejście do pochwy
• łechtaczka – fałd skórny w górnym biegunie połączenia warg sromowych większych, jest odpowiednikiem prącia u mężczyzn.

Zbyt duże, nieestetycznie wyglądające wargi sromowe mniejsze lub też wargi sromowe większe, które utraciły wypełnienie wskutek procesów starzenia lub szybkiej utraty wagi, mogą być utrapieniem dla pacjentek. Z pomocą przychodzą kliniki chirurgii plastycznej, które coraz częściej z powodzeniem wykonują zabiegi labioplastyki estetycznej i naprawczej, poprawiając komfort życia pacjentek.

Labioplastyka – plastyka warg sromowych mniejszych i większych - korzyści

Korzyści z zabiegu można właściwie podzielić na dwie grupy: funkcjonalne i estetyczne. Przerost warg sromowych jest wieloczynnikowy: może być uwarunkowany czynnikami genetycznymi, stosowaniem hormonów androgennych, częstymi infekcjami okolic sromu. Zniekształcenie warg sromowych jest częste u wieloródek, gdy porody przebiegały siłami natury – wtedy nie tylko może nastąpić utrata ich sprężystości, ale też przerwanie ciągłości wskutek mechanicznego uszkodzenia lub nieprawidłowego gojenia po szyciu krocza.

Wiele pacjentek z hipertrofią warg sromowych skarży się na dyskomfort podczas stosunku, nie tylko związany z faktem, iż duże wargi sromowe mogą stanowić przeszkodę mechaniczną, ale również z narastającym poczuciem wstydu przed partnerem. Pacjentki z taką przypadłością mogą mieć również trudności w utrzymaniu higieny intymnej, skłonność do częstych podrażnień i infekcji bakteryjnych i grzybiczych, jak i również kłopoty z siedzeniem, bieganiem, jazdą na rowerze czy innymi rodzajami sportu.

Jeśli chodzi o wargi sromowe większe, ostrzyknięcie ich kwasem hialuronowym pozwala na odzyskanie pierwotnego wypełnienia, utraconego wskutek naturalnego procesu starzenia, ciąży czy nagłej utraty wagi.
Jak widać, labioplastyka pomaga rozwiązać nie tylko kłopoty natury estetycznej, choć niewątpliwie są one równie ważne jak te funkcjonalne – gdyż na nasze zdrowie składa się również dobre samopoczucie w sferze psyche.

Wskazania do wykonania zabiegu

Wskazania do zabiegu Labioplastyka – plastyka warg sromowych mniejszych i większych, mogą być różnorakie i obejmować:

• utratę wypełnienia i objętości warg sromowych większych, która w mniemaniu pacjentki nie jest estetyczna
• hipertrofia (przerost) warg sromowych mniejszych/większych, utrudniająca pacjentce codzienne funkcjonowanie – stosunki płciowe, uprawianie sportu, utrzymanie higieny
• nawracające zakażenia sromu związane przyczynowo z hipertrofią warg sromowych
• częste urazy, odparzenia i otarcia miejsc intymnych
• chęć poprawy wyglądu sromu poprzez zmniejszenie warg sromowych mniejszych, np. po porodzie
• poprawa relacji partnerskich, podniesienie libido

Przeciwwskazania do wykonania zabiegu

Jako, że zabieg zwykle toczy się w znieczuleniu miejscowym, a pole operacyjne jest niewielkie, toteż lista przeciwwskazań do zabiegu jest raczej krótka i intuicyjna, a należy tutaj wspomnieć przede wszystkim o:

• aktywnym zakażeniu sromu, aby uniknąć rozprzestrzeniania się infekcji
• trwającej miesiączce
• źle kontrolowanej cukrzycy oraz nikotyniźmie, gdyż oba te czynniki niekorzystnie wpływają na gojenie ran pooperacyjnych
• nierealnych oczekiwaniach pacjentki co do efektu końcowego zabiegu
• bliznowcu

Przed zabiegiem

Przed zabiegiem każdorazowo odbywa się konsultacja lekarska, mająca na celu przedyskutowanie oczekiwań pacjentki co do efektu końcowego. Należy więc dobrze przemyśleć, czego oczekujemy od swojego chirurga. Warto mieć świadomość, że mimo niewielkiej rozległości zabiegu, również labioplastyka - czy to w formie ostrzykiwania warg sromowych większych kwasem hialuronowym, czy zmiana kształtu warg sromowych mniejszych chirurgicznie – niesie za sobą ryzyko powikłań. Należy poinformować swojego lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, chorobach i alergiach w wywiadzie. Należy wydepilować dokładnie okolice intymne.

Rodzaj znieczulenia

Znieczulenie do jakiegokolwiek zabiegu chirurgicznego ogólnie zależy od rozległości planowanej operacji, ale może być:

• ogólne – podczas tego rodzaju znieczulenia znosi się ból, odruchy oraz świadomość pacjenta. Do znieczulenia ogólnego wymagana jest odpowiednia premedykacja – podanie substancji, które będą zmniejszać niepokój i lęk przed zabiegiem, hamować wydzielanie śliny i treści oskrzelowej, powodować wsteczną niepamięć, a także umożliwią zmniejszenie dawek wymaganych do samego właściwego znieczulenia.
• przewodowe – znieczulenie podaje się aby przerwać przewodzenie w nerwach czuciowych, pacjent ma zniesiony ból oraz odruchy ale jest świadomy przebiegu operacji
  miejscowe – kiedy środkiem znieczulającym ostrzykuje się tylko operowaną okolicę

Do zabiegu labioplastyki stosuje się czasowe znieczulenie miejscowe – ostrzykuje się okolice linii cięcia mieszanką lignokainy (środek znieczulający), adrenaliny (adrenalina ma działanie obkurczające naczynia, a tym samym zmniejsza krwawienie) i soli fizjologicznej (aby odwarstwić tkanki i ułatwić chirurgowi cięcia).

Zobacz zaufane kliniki najbliżej

Jak przebiega zabieg?

Pacjentkę układa się na stole operacyjnym w pozycji ginekologicznej. Pole operacyjne dokładnie myje się kilkukrotnie roztworem dezynfekującym skórę i śluzówki, a następnie rozrysowuje linie cięcia zależnie od techniki, które zostaną omówione poniżej.

Wzdłuż linii cięcia podaje się miejscowo we wstrzyknięciu mieszankę z lignokainy o działaniu znieczulającym, adrenaliny mającej obkurczyć naczynia oraz soli fizjologicznej, ułatwiającej chirurgowi odwarstwianie tkanek.

Plastykę warg sromowych mniejszych można wykonać kilkoma różnymi technikami. Najczęściej wykorzystywane są:

• technika klasyczna („cięcie samurajskie”) - jest najprostszą z technik - polega na odcięciu nadmiaru tkanek warg, które najczęściej są przebarwione i nierówne, wzdłuż ich przebiegu od łechtaczki do dolnego spojenia. Wadą jest podłużna blizna na brzegu obu warg.
• technika klina – polega na wycięciu z obu warg sromowych mniejszych po fragmencie tkanek w kształcie trójkąta, po czym zbliża się do siebie brzegi rany za pomocą szwu. Technika ta jest stosowana najrzadziej.
• technika fenestracji – najtrudniejsza, ale też dająca najlepsze efekty kosmetyczne bez widocznych blizn i ubytku w unerwieniu – polega na wycięciu na powierzchni obu warg sromowych większych swojego rodzaju „okienek”, z usunięciem nadmiaru tkanki warg i oszczędzeniem ukrwionej i unerwionej części środkowej.

Plastykę warg sromowych większych możemy przeprowadzić w podobny sposób, planując linię cięć w pozycji stojącej i leżącej, aby optymalnie wyznaczyć ilość skóry przeznaczoną do wycięcia. Podobnie jak przy plastyce warg sromowych mniejszych, pole operacyjne ostrzykuje się mieszanką ze znieczuleniem, a nadmiar skóry usuwa, po czym po zagojeniu krocza ewentualnie uzupełnia zastrzykiem z kwasu hialuronowego.

Czas i przebieg rekonwalescencji

Pacjentka zwykle wychodzi do domu tego samego dnia po zabiegu. W pierwszych dniach może się utrzymywać niewielki obrzęk. Do pracy może wrócić już po 3-4 dniach, o ile nie jest to praca fizyczna. Po zabiegu labioplastyki szwy są usuwane między 7 a 10 dobą po operacji, następnie należy poczekać aż rana wygoi się całkowicie. W tym czasie należy odpowiednio dbać o higienę rany, myć swobodnie okolice krocza łagodnym środkiem do higieny intymnej i stosować środek miejscowo odkażający, np. Octenisept. Nie należy nosić ciasnej bielizny z syntetycznych materiałów, jeździć na rowerze czy uprawiać innych sportów. Zaleca się abstynencję seksualną przez około miesiąc po zabiegu.

Efekty po zabiegu

Plastyka warg sromowych mniejszych i większych pozwala na uzyskanie zadowalającego efektu kosmetycznego i funkcjonalnego. Efekt kosmetyczny, jaki chcemy uzyskać, wcześniej ustalany jest z lekarzem, ale na pewno po takim zabiegu możemy spodziewać się usunięcie nadmiaru skóry warg i poprawy codziennego funkcjonowania.

Zalecenia po zabiegu

• utrzymanie odpowiedniej higieny rany poprzez stosowanie łagodnych płynów do higeny intymnej i środków miejscowo odkażających
• zdjęcie szwów między 7 a 10 dobą po zabiegu
• kontrola chirurgiczna za około miesiąc po zabiegu
• wietrzenie krocza, unikanie ciasnej, syntetycznej bielizny
• zakaz współżycia i uprawiania sportu przez miesiąc, zwłaszcza powodującego ucisk na operowane miejsce (jazda konna, jazda na rowerze)

Jak długo utrzymują się efekty po zabiegu?

Efekt po zabiegu labioplastyki możemy uznać za trwały. Jeżeli proces gojenia i rekonwalescencja przebiega prawidłowo, nie jest konieczna reoperacja, a efekty są zadowalające.

Porozmawiaj z pacjentami na temat Labioplastyka - plastyka warg sromowych mniejszych i większych

Jak uniknąć powikłań po zabiegu?

• nie uprawiać sportu i seksu przez miesiąc po zabiegu
• kontrolować, czy w miejscu cięcia nie pojawia się obrzęk, zaczerwienienie, mętna wydzielina
• stosować się do zaleceń dotyczących higieny rany pooperacyjnej
• zgłosić się do lekarza prowadzącego w przypadku wystąpienia objawów ogólnych: gorączki, dreszczy, nudności i wymiotów
• stosować odpowiednią dietę – unikać wysokich stężeń cukru we krwi, gdyż opóźnia to proces gojenia i sprzyja rozwojowi drożdżycy
• nie palić papierosów, gdyż podobnie jak wysoki poziom glikemii utrudnia to gojenie

Możliwe powikłania po zabiegu

Jak każdy zabieg chirurgiczny, labioplastyka niesie za sobą ryzyko powikłań, choć są one niezwykle rzadkie. Wymienić należy zakażenie rany pooperacyjnej, przedłużone gojenie, powstanie kwiaka, ropnia, martwicy czy ziarniniaków.

Polecane zabiegi dodatkowe po zabiegu

Korzystnym zabiegiem uzupełniającym chirurgiczną plastykę warg sromowych większych jest ostrzyknięcie warg kwasem hialuronowym w celu zwiększenia ich wypełnienia i ogólnej rewitalizacji, gdyż z wiekiem skóra traci jędrność również w okolicach intymnych. Zabieg wypełniania warg sromowych większych kwasem hialuronowym wykonuje się w znieczuleniu miejscowym i trwa on około 30 minut, choć nie każdej pacjentce można taki zabieg zaproponować, a przeciwwskazania są podobne jak przy interwencji chirurgicznej: nie może występować czynna infekcja pochwy, miesiączka, ciąża, zaburzenia gojenia.

Po samodzielnie wykonywanym zabiegu wypełniania warg sromowych większych kwasem hialuronowym, należy unikać współżycia, uprawiania sportu i ciasnego ubioru przez 10 dni po zabiegu.

Autor: lek. Wiktoria Feret