Proteza całkowita na implantach

Protezy używane są w celu uzupełnienia częściowych lub całkowitych braków zębowych w jamie ustnej. W przypadku całkowitego bezzębia, najpopularniejszym rozwiązaniem jest używaniem tradycyjnych protez akrylowych. Jak już jednak raz wspomnieliśmy (patrz: Proteza akrylowa) nie jest to najlepsze rozwiązanie dla pacjentów. Ze względu na dużo słabsze utrzymanie tych protez w jamie ustnej, siły żucia, jakie są generowane w trakcie spożywania pokarmów są dużo większe a same protezy wpływają negatywnie na dziąsła powodując z czasem ich zanik, co z kolei prowadzi do zmniejszenia ich stabilności. W wielu przypadkach przy użyciu protez akrylowych ugryzienie jabłka jest wręcz niemożliwe.

Alternatywnym rodzajem są protezy całkowite na implantach, których wstawienie polega na wszczepieniu kilku implantów zębowych w żuchwie i szczęce, a następnie zamocowaniu protezy za pomocą specjalnych zatrzasków. Jest to bardzo proste rozwiązanie znacząco zwiększające stabilność protez i podnoszące komfort ich używania. Najczęściej umieszcza się 4 implanty w szczęce i 2 w żuchwie. Po umieszczeniu implantów i ich wygojeniu zakłada się specjalne łączniki funkcjonujące jak zatrzaski – łączące implanty z protezą. Rozwiązanie to oprócz zwiększenia stabilności protezy stabilizuje również utrzymanie kości dookoła umieszczonych implantów, a pacjenci nadal mogą wyjmować protezy w celu ich umycia.

Jak wygląda zabieg?

Zabieg wszczepienia implantów I osadzenia protezy składa się z kilku etapów.

Podczas pierwszej wizyty stomatolog wywierca w kości (w wyrostku zębodołowym) otwór, który będzie miejscem wkręcenia implanta. Po wprowadzeniu implantu chirurg upewnia się, ze jest on stabilny i zaszywa ranę. Zabieg trwa od 30 minut do 2 godzin, w zależności od stanu uzębienia pacjenta. Następnie pacjent opuszcza gabinet i następuje proces gojenia się rany i bezpośrednie zrośnięcie się implantu z kością. Podczas procesu zrastania się implantu z kością, tlen zawarty w komórkach tkanki kostnej tworzy na powierzchni implantu warstwę dwutlenku tytanu. Nowa tkanka kostka odkłada się na powstałej w ten sposób powłoce i stanowi właściwe umocowanie implantu. Dzięki temu procesowi organizm przestaje traktować wszczepiony implant jako ciało obce, które należy odrzucić, lecz jako integralną część dziąsła.

Podczas kolejnej wizyty chirurg odsłania implanty i wkręca śruby gojące. Lekarz nacina błonę śluzową położoną bezpośrednio nad wszczepem i wkręca w implant śrubę, której celem jest przyśpieszenie procesu gojenia się błony śluzowej w bezpośrednim otoczeniu implantu, jak również wymodelowanie kształtu dziąsła pod przyszłą protezę. Następnie pacjent przechodzi trwający około 2 tygodnie okres regeneracji, po którym można wykonać uzupełnienie protetyczne.

Podczas trzeciej wizyty następuje pobranie wycisków i zamocowanie protezy. Lekarz pobiera wyciski protetyczne i ustala z wraz z pacjentem kolor przyszłej protezy. Następnie w laboratorium, na podstawie wycisku, wykonuje się uzupełnienie protetyczne.

Podczas ostatniej lekarz przykręca łącznik do implantu. Po upewnieniu się, że połączenie łącznika z implantem jest stabilne, stomatolog mocuje protezę protetyczną.

Rodzaj znieczulenia

Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym lub w pełnej narkozie.

Wskazania

• Utrata większości lub wszystkich zębów
• Pacjenci, którzy nie chcą nosić protez ruchomych
• Pacjenci, którzy nie chcą mieć odtworzonego pełnego uzębienia za pomocą implantów

Korzyści

• Jest to rozwiązanie nieporównywanie wygodniejsze od tradycyjnych wyjmowanych dentystycznych protez zębowych
• Bardziej estetyczna i łatwiejsza w utrzymaniu niż klasyczna proteza zębowa
• Eliminuje dyskomfort ruchomych protez podczas mówienia czy gryzienia, ponieważ jest stale zamocowana
• Implanty stymulują tkankę kostną, pomagając zachować zdrowy stanu kości oraz owal twarzy
• Bardzo duża trwałość protezy

Przed zabiegiem

Przed zabiegiem jest zdjęcie pantomograficzne, na którego podstawie lekarz stwierdza czy ilość tkanki kostnej w dziąśle jest wystarczająca, aby wprowadzić implant. Jeśli okaże się, że w wyniku utraty zęba i korzenia doszło do zaniku kości, lekarz może podjąć decyzję o wykonaniu sterowanej regeneracji kości czyli zabiegu chirurgicznego, który polega na wytworzeniu wymaganej ilości tkanki kostnej pod przyszłe implanty stomatologiczne.

Czas i przebieg rekonwalescencji

Czas i przebieg rekonwalescencji zależy od rodzaju zastosowanego implantu i jakości kości, w którą go wprowadzono:

• W żuchwie od 3 tygodni do 3 miesięcy
• W szczęce od 4 tygodni do 6 miesięcy

W tym czasie pacjent powinien dbać o prawidłową higienę jamy ustnej. Jest to czas, w którym implant przestaje być tylko zwykłą śrubką. Dochodzi do jego osteointegracji, czyli zrośnięcia się z kością. Implant staje się wtedy integralną częścią ciała.

Po zabiegu

• Okolice implantacji można schładzać zimnymi okładami
• Należy unikać jakiegokolwiek wysiłku fizycznego w pierwszych dniach po zabiegu wstawienia implantu. Przez pierwszy miesiąc nie można uprawiać sportów
• Należy całkowicie powstrzymać się od picia i jedzenia przez pierwszych kilka godzin od zabiegów
• Przez pierwszy miesiąc należy stosować się do miękkiej diety. Przez pierwszy tydzień należy przyjmować jedynie półpłynne pokarmy. W miarę odbudowy tkanki kostnej można spożywać coraz twardsze pokarmy
• Należy zachować bezwzględnie perfekcyjna higienę jamy ustnej i płukać jamę ustną zalecanymi przez lekarza płynami
• Należy bardzo uważać na okolice wszczepienia implantu – nie szczotkować ich do czasu zdjęcia szwów, zmienić szczoteczkę na bardzo miękką. Po zdjęciu szwów należy bardzo delikatnie masować miejsce wszczepienia implantu
• Należy unikać żucia miejscem wszczepienia implantu aż do czasu całkowitego zagojenia się ran i przyjęcie implantu zębowego
• Należy przyjmować zalecone przez stomatologa leki
• Papierosy i alkohol powinny być wyeliminowane do 14 dni po zabiegu

Trwałość

Protezy osadzone na implantach są bardzo trwałe i pozwalają nawet na kilkadziesiąt lat użytkowania.

Przeciwwskazania

• Ogólny zły stan zdrowia pacjenta
• Niewyleczone zęby
• Choroby przyzębia lub błony śluzowej
• Nieodpowiednia pod względem jakości i ilości kość zębodołowa, która uniemożliwia umieszczenie implantu (możliwe jest odbudowanie kości w takim stopniu, w którym nie będzie problemów z wszczepieniem implantu)
• Zła higiena jamy ustnej
• Nowotwory
• AIDS
• Osteoporoza i inne choroby reumatyczne
• Nadciśnienie
• Cukrzyca
• Choroby psychiczne
• Alergie
• Nałogi: alkohol, papierosy, narkotyki
• Przyjmowanie niektórych leków (np. sterydów)

Możliwe powikłania i skutki uboczne

• Brak integracji kości i implantu (odrzucenie implantu)
• Ruchomość implantu powstała na wskutek zbyt dużego obciążenia protezą
• Obumarcie części kości
• Uszkodzenia kości, błony śluzowej, naczyń krwionośnych, nerwów
• Stany zapalne wokół implantów