Plastyka korekcyjna czubka nosa

Korekta nosa (rhinoplastyka) ma na celu poprawienie wyglądu i proporcji nosa, uwydatniając harmonię rysów twarzy i poprawiając samoocenę. Zabieg plastyki korekcyjnej czubka nosa korygujący część chrzęstną nosa polega na wymodelowaniu jego końca, który często determinuje ogólny kształt nosa. Dzięki tej metodzie możliwe jest jego zwężenie, skrócenie, a także obniżenie.

Nos to najbardziej widoczna część twarzy. W dużym stopniu decyduje o jej wyglądzie. Duży, krzywy lub garbaty nos może powodować kompleksy lub brak poczucia atrakcyjności. Nos znajduje się w samym centrum naszej twarzy i może dodać nam urody harmonijnie współgrając z pozostałymi elementami naszej twarzy lub przyczynić się do kompleksów wywołanych jego wyglądem. Wad nosa ze względu na jego lokalizację nie sposób ukryć.

Wady wrodzone oraz pourazowe mogą wpływać na zaburzenia oddychania. Operacja nosa może zlikwidować problemy z oddychaniem, spowodowane przez nieprawidłową budowę przegrody nosowej. Rozwiązaniem natury estetycznej i zdrowotnej może być chirurgiczna korekcja kształtu nosa. Modelowanie nosa może zmienić wygląd nosa, szerokość skrzydełek, kąt pomiędzy nosem a górną wargą, a także usunąć garb.

Przednia część nosa ludzkiego zwana jest nosem zewnętrznym. Tylnia zwana jest jamą nosową. W części przedniej nosa wyróżniamy: nasadę nosa, grzbiet, koniuszek czy skrzydła nosa. Budowa tylniej części czyli jamy nosowej jest dużo bardziej skomplikowana. Jama nosowa podzielona jest na prawą i lewą połową, które odgradza tzw. przegroda nosowa. Przegroda nosowa jest zbudowana jest z chrząstki oraz z blaszki, składającej się z pionowej kości sitowej oraz lemiesza. Ściany jamy nosowej, są pokryte są błoną śluzową. Błonę tą możemy podzielić na oddechową i węchową. Część zewnętrzna nosa zbudowana jest z kości i chrząstek. Całość nosa jest pokryta skórą.

Nos pełni bardzo szereg istotnych funkcji. Służy nie tylko do oddychania czy rozpoznawania zapachów. Ważną funkcją nosa jest oczyszczanie wdychanego powietrza chroniąc nas przez zanieczyszczeniami pochodzącymi z powietrza, wszelkimi wirusami i bakteriami. Dodatkowo jama nosowa ogrzewa powietrze, którym oddychamy. Nos wpływa również na barwę i tembr naszego głosu.

W związku z tym, iż nos znajduje w centralnej części naszej twarzy, jest on znacznie narażony na wszelkiego typu urazy. Nos może zostać uszkodzony w skutek wszelkiego typu wypadkach, bójkach oraz w trakcie uprawiania sportu. Konstrukcja nosa jest dość sprężysta, dlatego delikatniejsze urazy nie są w stanie wpłynąć na jego strukturę. Najgroźniejszym urazem nosa są jego złamania lub pęknięcia Urazy objawiają się zniekształconym wyglądem nosa, przemieszczeniem w bok lub powstaniu zagłębienia w górnej jego części. Każdy poważniejszy uraz nosa wywołują automatycznie krwotok, że względu na silne jego ukrwienie.

Przy złamaniu zamkniętym nosa rana jest niewidoczna, wyczuwalne jest jedynie przemieszczenie kości nosa. Najczęściej złamany nos samoistnie się zrasta. Nie oznacza to jednak że na tym nasze problemy się kończą. Może on być uszkodzony wewnątrz. Podczas złamania nosa może nawet dojść do urazu mózgu. Dlatego też wskazane jest uważne obserwowanie pojawiających się objawów. W przypadku pojawienia się krwiaka w okolicach nosa lub pod oczami należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza, gdyż ten objaw może oznaczać pęknięcie podstawy czaszki.

W przypadku lekkich urazów nosa zaleca się zimne okłady w celu wyeliminowania obrzęku a tym samym zachowanie drożności dróg oddechowych. Rozpoznanie złamania nosa stawia się na podstawie zdjęcia rentgenowskiego nosa, które pozwala zobrazować złamanie i przemieszczenie się kości. Złamanie nosa może wymagać leczenia operacyjnego w celu przywrócenia mu naturalnego kształtu.

Poza złamaniem nosa częste problemy z nosem związane są ze skrzywienia przegrody nosowej, do której może dojść również w skutek urazu okołoporodowego W miarę kształtowania się nosa z biegiem czasu skrzywienie to może być coraz bardziej widoczne i stać się dla nas utrapieniem.
Skrzywienie nosa może również nastąpić z przyczyn fizjologicznych, dzieje się tak, gdy kształtująca się przegroda nosowa nie mieści się i przybiera kształt litery C lub S. Deformacja nosa często może być spowodowana różnego typu chorobami np. nowotworowymi.

Główne objawy skrzywienie przegrody nosowej objawia się jedno lub dwustronnym zatkaniem nosa i niedrożnością jego dróg oddechowych. Mogą pojawić się problemy z zatokami. Osoby z krzywą przegrodą nosową często mają nawracające krwotoki z nosa lub nieżyt błony śluzowe. W przypadku lekkiego skrzywienia przegrody nosowej nie odczuwalne są jakiekolwiek objawy.
W przypadku częstej choroby zatok wywołanej krzywą przegrodą, trudnościach w oddychaniu częstych nawrotowych krwotokach z nosa lub nawet względy estetyczne kwalifikują do leczenia operacyjnego. Leczenie operacyjne przeprowadzane jest najczęściej przez chirurga plastycznego. Podczas takiego zabiegu możliwa jest również poprawa jego wyglądu tak, że po operacji nas nos może wyglądać o wiele lepiej niż przed urazem.

Korekta nosa (rhinoplastyka) ma na celu poprawienie wyglądu i proporcji nosa, uwydatniając harmonię rysów twarzy i poprawiając samoocenę. Plastyka nosa ma wpływ na:

• wielkość nosa – w stosunku do pozostałych elementów konstrukcji twarzy,
• szerokość nosa na grzbiecie,
• profil nosa z widocznym garbem lub wklęśnięciem na grzebiecie. Więcej na temat korekty grzbietu nosa przeczytasz tutaj.
• czubek nosa, który jest zbyt duży, „kartoflowaty”, opadający lub zadarty,
• zbyt duże, zbyt szerokie lub zadarte nozdrza,
• asymetrię i inne dewiacje nosa.

Zakres zmian w wyglądzie nosa może być bardzo duży, ale zazwyczaj lekarze odradzają pacjentom tzw. całkowite zmiany nosa. Im mniejszą ingerencją uda się osiągnąć zadowalający rezultat, tym lepiej Ustalanie właściwego kształtu nosa to procedura bardzo indywidualna i składająca się z kilku etapów. Chirurg plastyczny podczas konsultacji wskaże odpowiednie i bezpieczne metody poprawy wyglądu. nosa.

Przykładowa operacja plastyczna, polegająca na zmniejszeniu nosa, jest wykonywana w znieczuleniu ogólnym, trwa ok. 2-3 godziny i przebiega w kilku etapach:

• podanie narkozy przez anestezjologa,
• wykonanie nacięcia wewnątrz nosa, by uzyskać dostęp do tzw. miękkich i twardych części nosa,
• usunięcie chrząstek i złamanie kości nosa specjalnym dłutem chirurgicznym,
• ukształtowanie nowej struktury nosa,
• zszycie ran,
• włożenie w środek nosa setonów (sączek z gazy opatrunkowej)
• umieszczenie na zewnętrznej stronie nosa gipsowej szyny, która utrwali nowy kształt nosa i uchroni przed ewentualnymi urazami.

Podczas operacji plastycznej nosa można także ustawić przegrodę nosową, a nawet operacyjnie wyleczyć zatoki przynosowe. Wszystko zależy od potrzeb pacjenta. Dlatego też rhinoplastyka łączona czasami z chirurgią laryngologiczną.

Operacja plastyczna nosa może odbywać się za pomocą jednych z dwu metod – „otwartej” i „zamkniętej”. Każda z nich ma swoje wady i zalety. Metoda otwarta daje prostszy dostęp do operowanej części nosa, chirurg ma większe możliwości modelowania przyszłego wyglądu nosa. „Otwarte” podejście to technika, dzięki której operacja plastyczna nosa odbywa się poprzez nacięcie tkanki między nozdrzami prowadzącymi do czubka nosa. W przypadku zabiegu wymagającego uzupełnienia tkanek skorzystanie z metody zamkniętej przysparza wiele trudności a niejednokrotnie wykonanie zabiegu tą metodą jest niemożliwe. Widząc dokładnie tkanki nosa łatwiej je odpowiednio uformować. Przy metodzie otwartej pozostaje jednak blizna no i dłużej utrzymuje się obrzęk. W związku z tym, iż metoda zamknięta nie pozostawia po sobie widocznych śladów interwencji chirurgicznej to zazwyczaj tą metodę w planowaniu uwzględnia się w pierwszej kolejności.

Przy metodzie „zamkniętej” cały zabieg odbywa się wewnątrz, bez konieczności chirurgicznego rozcinania skóry. Mamy tutaj do czynienia z mniejszym rozwarstwieniem tkanek nosa, mniejszym obrzękiem pooperacyjny, brak widocznych blizn. Występuje również mniejsze ryzyko przypadkowego uszkodzenia nosa podczas zabiegu. Przy metodzie zamkniętej czas zabiegu jest znacznie krótszy oraz pacjent szybciej wraca do zdrowia. Wyjątkiem przy wyborze techniki zamkniętej w pierwszej kolejności jest tutaj wtórna operacja nosa, która wykonywana jest najczęściej z wykorzystaniem metody otwartej.

Wybór odpowiedniej metody ma duży wpływ na ostateczny wynik zabiegu.

Jak wygląda plastyka korekcyjna czubka nosa?

Chirurg plastyk podczas plastyki korekcyjnej czubka nosa prowadzi w przedsionku nosa cięcia, które są całkowicie niewidoczne na zewnątrz. Zabieg ten polega on na wymodelowaniu chrząstki stanowiącej rusztowanie czubka nosa. .
Podczas plastyki korekcyjnej czubka nosa można skorygować kilka deformacji:

• zniżenie wysokości czubka nosa – polega to na usunięciu środkowej części chrząstek skrzydełkowych,
• zmniejszenie nozdrzy – w tym przypadku usuwa się boczną część chrząstki skrzydełek nosa,
• uzupełnienie brakujących fragmentów chrząstek czubka nosa za pomocą usuniętych chrząstek skrzydełkowych,
• korekta zbyt wypukłych nozdrzy – polega to na odpowiednim wymodelowaniu tej części nosa,
• podniesienie czubka nosa – zszywane są dwie chrząstki skrzydłowe.

Rany zszywa się szwami wchłanianymi – nie ma potrzeby ich zdejmowania. Po zabiegu plastyki korekcyjnej czubka nosa w wewnątrz nosa zostają umieszczone tzw. setony czyli natłuszczone tasiemki, które uciskają na uszkodzone naczynia i podpierają szkielet chrzęstno-kostny nosa. Setony usuwane są po tygodniu, opatrunek po 10 dniach. Po zdjęciu opatrunku nos jest w różnym stopniu obrzęknięty. Pod oczami pojawiają się krwiaki, siniaki które ustępują po 3 tygodniach. Normalny wygląd twarzy uzyskuje się po około 2 tygodniach. Całkowite gojenie trwa około 3 miesięcy. Ostateczny kształt nos uzyskuje najwcześniej po upływie pół roku.

Rodzaj znieczulenia przy plastyce korekcyjnej czubka nosa

Plastykę korekcyjną czubka nosa przeprowadza się w najczęściej znieczuleniu miejscowym.
Rodzaj znieczulenia jest jednak zawsze dobierany na indywidualnej konsultacji.

Korzyści plastyki korekcyjnej czubka nosa

Plastyki korekcyjnej czubka nosa przynosi głównie korzyści o charakterze emocjonalnym i psychologicznym. Pacjent z reguły nie jest zadowolony z wyglądu swojego nosa – jest czubek nosa jest krzywy albo zadarty albo opadający. Z powodu swojego niezadowolenia decyduje się na plastykę korekcyjną czubka nosa.
Plastykę korekcyjną czubka nosa. poprawia samopoczucie i zwiększa samoocenę pacjenta. Pacjent pozbywając się swoich niedoskonałości czuje zadowolenie z własnego wyglądu. W przypadku korekcji grzbietu nosa, usunięto garb nosa, a krzywy nos stał się symetryczny i prosty.

Wskazania do plastyki korekcyjnej czubka nosa

Głównym wskazaniem do przeprowadzenia plastyki korekcyjnej czubka nosa jest deformacja czubka nosa, który jest za krzywy, wydatny lub opadający.

Plastyka korekcyjnjna czubka nosa może być przeprowadzona tylko wtedy, gdy wzrost i rozwój nosa zostały zakończone i jego kształt jest ustabilizowany. W związku z tym operację plastyczną nosa mogą przeprowadzić kobiety w wieku ok. 15 lat oraz chłopcy ok. 18. roku życia.

Pacjent decydujący się na zabieg plastyki korekcyjnej czubka nosa powinien cieszyć się ogólnym zdrowiem, najlepiej aby zaliczał się do grona osób niepalących. Pacjent nie powinien posiadać przeciwwskazań, do których możemy zaliczyć cukrzycę oraz choroby zakrzepowo – zatorowe.

Należy również pamiętać iż po 35. roku życia zdolności regeneracyjne skóry maleją, dlatego rany dłużej się goją i częściej dochodzi do infekcji. Gojenie przebiega wolniej u osób z cerą tłustą i mieszaną.

Zabieg plastyki korekcyjnej czubka nosa w ramach NFZ

Plastyka korekcyjna czubka nosa to zabieg wykonywany przeważnie w celu poprawy urody i samopoczucia pacjenta. W związku z tym najczęściej nie jest on pokrywany z NFZ. Istnieją jednak okoliczności, które umożliwiają refundację zabiegu przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Pacjent może się ubiegać refundację z NFZ w przypadku wad wrodzonych lub będących następstwem wypadku, jeśli upośledzają one funkcję nosa i utrudniają oddychanie. Mówimy tutaj na przykłada o takich wadach jak rozszczep nosa, podniebienia lub niesymetryczności przegrody nosowej. W takim przypadku zabieg najczęściej podlega refundacji i jest wykonywany w prywatnej placówce, mającej podpisany kontrakt z NFZ.

Przed zabiegiem plastyki korekcyjnej czubka nosa

Podczas konsultacji lekarz może nas zapytać o powody podjętej decyzji o korekcji czubka nosa. Lekarz będzie również pytał o ogólny stan zdrowia, czy jesteśmy uczuleni na jakieś leki, o wcześniejsze przebyte zabiegi operacyjne. Istotne jest wówczas jak reagowaliśmy na znieczulenie, jak goiła się rana pooperacyjna oraz wiele innych informacji, które zależą od charakteru wcześniej odbytego zabiegu. Zostanie omówiony także sam zabieg, chirurg omówi związane z nim ryzyko oraz rodzaj znieczulenia jaki będzie użyty podczas zabiegu.

Przed zakwalifikowaniem do zabiegu, konieczne będzie wykonanie podstawowych badań laboratoryjnych. Listę badań wskaże nam lekarz. Najczęściej przed zabiegiem plastyki korekcyjnej czubka nosa każdy pacjent wykonuje następujące badania:

• grupy krwi,
• morfologii,
• poziomu cukru we krwi,
• poziomu APTT, INR – wskaźników krzepliwości krwi,
• poziomu antygenu HBS (HBsAg ), na obecność wirusowego zapalenia wątroby typu B,
• poziomem Anti-HCV (wirusowe zapalenie wątroby typu C),
• na obecność wirusa HIV

Czasami lekarz może zlecić badania obrazowe, czyli EKG oraz RTG klatki piersiowej. Zdarza się, że należy wykonać RTG nosa i zatok przynosowych albo udać się także na konsultację z laryngologiem.

Jeżeli stan zdrowia pozwala na operację, to kolejnym krokiem będzie przeprowadzenie analizy nosa i wizualizacja efektów totalnej plastyki nosa. Lekarz ustalając najwłaściwszy kształt nosa, który będzie harmonizował z twarzą zwraca uwagę na wiele elementów. Analizuje kształt twarzy, położenie nosa względem osi symetrii, szerokość jego podstawy, wysokość kości policzkowych czy szerokość żuchwy, grzbiet nosa i czubek, patrzy również na miejsce, w którym nos łączy się z czołem. Podczas badania sprawdza się również podstawowe funkcje nosa, czyli na przykład nie występują zaburzenia w oddychaniu.

Na pierwszej konsultacji, chirurg plastyk i pacjent powinni razem usiąść przed lustrem. Pacjent mówi, co chciałby zmienić w swoim nosie, a lekarz pomaga mu to nazwać i informuje go o kanonach estetycznych nosa na tle twarzy. Jeśli pacjent chce np. zmniejszyć wierzchołek nosa, lekarz doprecyzowuje czy chodzi o długość, szerokość, czy projekcję do przodu.

Pamiętajmy iż według kanonu piękna, długość nosa powinna stanowić 1/3 długości twarzy – tyle samo ile długość czoła oraz ust i brody razem. Natomiast szerokość nosa (w jego najszerszym miejscu) powinna być taka, jak odległość pomiędzy wewnętrznymi kącikami oczu. Dlatego też pociągła twarz wymaga dłuższego nosa i nie będzie dobrze wyglądała z krótkim i lekko zadartym noskiem.

Podczas konsultacji niektórzy lekarze demonstrują pacjentom ich przyszły wizerunek, na opracowanym przez zdjęciu komputerowym. Wiadomo jednak iż w około 50% przypadków – ten komputerowy wizerunek rozmywa się z tym pooperacyjnym. Dlaczego tak jest? Dlatego, że w świecie rzeczywistym wpływając na jeden element nosa, zawsze zmienia się jego pozostałe elementy, czego nie uwzględnia komputer. Np. uniesienie koniuszka nosa powoduje zmniejszenie się garbu, a opuszczenie koniuszka nosa – zwiększenie się garbu. Tymczasem, komputer tylko unosi lub opuszcza koniuszek, nie wpływając na pozostałe elementy

Dlatego też lepiej jest gdy lekarz przedstawia pacjentowi efekt operacji na odręcznym rysunku. Warto też zobaczyć wyniki operacji na zdjęciach pacjentów wcześniej operowanych przez danego lekarza. Każdy przypadek powinien być przedstawiony przed i po. Ważne jest jednak to aby zobaczyć nos w różnych w kilku standardowych projekcjach, a więc z przodu, od dołu od góry („widok z helikoptera”), dwa skosy i dwa profile (lewy i prawy). Przedstawienie tylko jednej projekcji jest mało obiektywne. Na zdjęciach można również pokazać jak nos po operacji zmienia się w czasie. Dlatego też warto zapytać o zdjęcia pacjentów rok po korekcji nosa. Jest to istotne gdyż dopiero po taki czasie mogą ujawnić się pewne niedoskonałości operacji i procesów gojenia, których wcześniej nie widać.
W czasie konsultacji chirurg powinien również zapytać pacjenta o swobodę oddychania nosem. Podczas korekcji estetycznej nosa można również usunąć problemy związane z niedrożnością nosa. Po zebraniu wywiadu lekarz bada nos dotykiem i wziernikiem. W ten sposób można ocenić dokładnie anatomię i stworzyć plan operacji pod względem uzyskania nowej formy i poprawy funkcji.

Jeśli pacjent zaakceptuje te propozycje, to kolejnym krokiem będzie już sam zabieg.

Uzyskując pozytywną opinię na przeprowadzenie plastyki korekcyjnej czubka nosa należy również pamiętać o tym iż:
należy rzucić palenie lub ograniczyć liczbę wypalanych papierosów na cztery tygodnie przed operacją trzeba,
dwa tygodnie zabrania się leków zawierających kwas salicylowy, zażywania aspiryny i jej pochodnych oraz ziołowych suplementów diety mających wpływ na krzepliwość krwi (tj. rozrzedzających krew).
nie zaleca się wykonywania zabiegu w okresie okołomiesiączkowym (2 dni przed oraz pierwsze 2 dni trwania miesiączki)
z pokarmów należy unikać czosnku, imbiru i żeń-szenia
przez minimum 3 dni przed zabiegiem nie pić alkoholu
nie należy opalać twarzy przez 14 dni przed zabiegiem
w dniu zabiegu należy pozostać na czczo (nie pić, nie jeść, nie żuć gumy)
w przypadku zabiegu w okolicy twarzy nie wykonywać makijażu oraz nie stosować podkładu, tuszu do rzęs oraz kremów
wyniki badań powinny być wykonane ok. 14 dni przed zabiegiem – zabiegi są wykonywane tylko przy prawidłowych wynikach badań.

Czas i przebieg rekonwalescencji

Plastyka korekcyjna czubka nosa to zabieg wysoce inwazyjny, dlatego też musimy liczyć się z tym, że okres rekonwalescencji będzie dosyć długi. Po operacji najprawdopodobniej wystąpi obrzęk nosa, policzków oraz wokół oczu, który może utrzymywać się kilka tygodni. Mogą się również pojawić siniaki wokół oczu Przez około tydzień oddychanie przez nos może być utrudnione. Lekka opuchlizna utrzymuje się nawet przez 6 miesięcy – dopiero po tym okresie będzie widoczny ostateczny kształt nosa.

Pierwszego dnia po zabiegu należy pozostać w łóżku z głową uniesioną wyżej . Przez dobę po operacji pacjent ma w dziurkach nosa setony, które zapobiegają krwawieniu.

Przez 2 tygodnie od zabiegu pacjent zmaga się z obrzękiem.. Stosowanie zimnych okładów zmniejsza krwiaki i obrzęki. Nie powinno się także korzystać z solarium i sauny. Nos po operacji jest szczególnie wrażliwy na urazy, toteż należy zachować ostrożność podczas uprawiania sportów. Niewskazane jest też przed upływem 3 tygodni noszenie okularów. Dolegliwości występujące po korekcie nosa wymagają najczęściej około dwutygodniowej absencji w pracy.

Przez wiele miesięcy po operacji nos się zmienia. Ustępujący obrzęk powoduje, że nos staje się subtelniejszy, a jego podjednostki estetyczne stają się coraz bardziej wyraziste. Czubek nosa delikatnie opada, a przegroda skórna staje się delikatniejsza i mniej wyrażona. Najszybciej obrzęk ustępuje na grzbiecie nosa, a najdłużej utrzymuje się na czubku.

Efekty plastyki korekcyjnej czubka nosa

Najczęściej efekty plastyki korekcyjnej czubka nosa są trwałe. Plastyka korekcyjna czubka nosa może przyczynić się do

• zwężenia nosa;
• obniżenia końca nosa;
• uniesienia końca nosa;
• skrócenia końca nosa;
• ogólnej poprawy wyglądu nosa.

Zalecenia po zabiegu

Sugerowane jest, aby po zabiegu pacjentowi towarzyszyła bliska osoba, która m.in. odwiezie pacjenta do domu. Przez 6 tygodni po zabiegu przeciwwskazana jest pozycja leżąca w ciągu dnia. W nocy zaleca się stosowanie poduszki w celu uniesienia głowy wyżej. Należy unikać spania na boku, zalecane spanie na wznak. Należy chronić nos przed urazami przez 3 miesiące. Należy unikać ciepła, wysiłku fizycznego oraz uprawiania sportu przez 3 miesiące. W okolicach zsinień i obrzęków zalecane jest stosowanie żelu Lioton 1000 lub maści z Arniką. Sugerowane jest również nawilżanie przewodów nosowych po usunięciu setonów.

Jak uniknąć powikłań?

Po zabiegu również otrzymamy dokładne wytyczne dotyczące dalszego postępowania. Przestrzegając dokładnie wytycznych lekarza okres rekonwalescencji będzie przebiegał łagodnie i unikniemy możliwych powikłań. Pamiętajmy bowiem, iż niektóre powikłania wymagają powtórnej operacji.

Przeciwwskazania do plastyki korekcyjnej czubka nosa

Z zabiegu plastyki korekcyjnej czubka nosa nie mogą skorzystać osoby, które nie leczą nadciśnienia, zmagają się niedokrwistością oraz ropnym zapaleniem zatok. Z zabiegu powinni zrezygnować także cukrzycy, jednak w niektórych przypadkach nie jest to przeciwwskazaniem.

Możliwe powikłania

Do komplikacji po zabiegu plastyki korekcyjnej czubka nosa , dochodzi niezwykle rzadko i można zaliczyć m.in.:
utrudnione oddychanie;

• zaburzenia węchu;
• długotrwały obrzęk okolicy operowanej;
• nadmierną resekcja chrząstek skrzydłowych bocznych (efekt, to nadmierne skrócenie nosa);
• nadmierne wycięcie chrząstek, prowadzące do zniekształceń nosa;
• zniekształceń pooperacyjnych końca nosa;
• powstanie nosa „haczykowatego”;
• rzadko spotykane zniekształcenia polegające na wytworzeniu się bruzdy lub braku ciągłości szkieletu nosa.