Zmniejszenie płatków uszu

Zmniejszenie płatków uszu - charakterystyka

Ucho człowieka dzieli się na zewnętrzne, środkowe i wewnętrzne. Na ucho zewnętrzne składa się przewód słuchowy zewnętrzny, powierzchnia boczna błony bębenkowej oraz małżowina uszna. Małżowina uszna jest zbudowana z chrząstki sprężystej pokrytej skórą, zaś pomiędzy wymienionymi warstwami nie występuje tkanka tłuszczowa, w związku z czym skóra jest nieprzesuwalna względem podłoża, co bardzo sprzyja mechanicznym uszkodzeniom tej okolicy.

Od zewnątrz małżowina ograniczona jest obrąbkiem, który z przodu tworzy odnogę obrąbka, ku dołowi zaś przechodzi w ogon obrąbka, a następnie w płatek małżowiny usznej. Płatek, wraz z przylegającym odcinkiem krawędzi małżowiny, mają odmienną budowę, w porównaniu do pozostałej części małżowiny usznej, ponieważ są pozbawione chrzęstnego szkieletu, składają się jedynie z podwójnej warstwy skóry zawierającej tkanki tłuszczową i łączną. Jest też intensywnie ukrwiony; całą jego strukturę przenika siateczka naczyń włosowatych - zranienia tej okolicy mogą skutkować obfitym krwawieniem. W płatku małżowiny usznej znajduje się również wiele zakończeń nerwowych.

Ludzie różnią się między sobą wyglądem poszczególnych części ciała; rozmiar stopy, długość palców, kształt ust, to tylko kilka z wielu elementów, pomiędzy którymi występują indywidualne odrębności. Praktycznie każda część ciała u każdego człowieka może wyglądać troszeczkę inaczej. Dzieje się tak, ponieważ dziedziczymy po naszych rodzicach unikalny zestaw genów, który warunkuje to, jak wyglądamy. Taka kolej rzeczy gwarantuje nam również, że nie ma drugiej identycznej osoby na całym świecie - jesteśmy wyjątkowi.

Jednym z elementów, którego wygląd może być warunkowany genetycznie, lub wynikać z długotrwałego działania uszkadzających czynników zewnętrznych (takich jak na przykład ciężka biżuteria), i z którego to wyglądu nie zawsze jesteśmy zadowoleni jest nasze ucho, często zaś konkretnie jego płatek. W części przypadków przerośniętych płatków usznych przyczyna takiego stanu rzeczy jest nieznana. Dość często występuje u ludzi starszych, u których wiek i związana z nim utrata elastyczności tkanek, podatność na uszkodzenia słoneczne skutkują wiotkością, rozciągnięciem i pomarszczeniem skóry tej okolicy. Spotykany również u młodszych, zwykle jako cecha rodzinna, a także u pacjentów z chorobą Hansena.

Płatek ucha może być większy niż przeciętnie, zbyt duży, mięsisty, rzucający się w oczy. W takim przypadku jego niewspółmierny w stosunku do małżowiny rozmiar sprawia że masywny płatek jest widoczny zdecydowanie bardziej niż byśmy sobie tego życzyli. Często zdarza się że taki wygląd ucha staje się obiektem niemiłych docinek ze strony bliższego i dalszego otoczenia. Nie zawsze jest możliwe zasłonięcie tego miejsca włosami, czy czapką. Takie sytuacje sprzyjają powstawaniu i przybieraniu na sile kompleksów. Niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, że zbyt duży płatek ucha można stosunkowo łatwo i szybko skorygować, blizna po umiejętnie przeprowadzonym zabiegu jest praktycznie niewidoczna, a efekt pozostaje z nami przez całe życie, jeżeli zastosujemy się do pooperacyjnych zaleceń lekarza.

Zmniejszenie płatków uszu - korzyści

Już od jakiegoś czasu płatek ucha znalazł się wśród zainteresowań chirurgii plastycznej. Określono właściwe proporcje jego wielkości, kształtu, a także ustawienie najbardziej sprzyjające symetrycznemu wizerunkowi całego ucha. Zgrabne, kształtne ucho potrafi w znacznym stopniu zmienić, ogólny wygląd naszej twarzy, poprawić sposób w jaki jesteśmy postrzegani przez innych ludzi. Zabieg zmniejszania płatka usznego bywa stosowany jako uzupełnienie zabiegów podciągających stosowanych celem przeciwdziałania efektowi starzenia się twarzy. Małe, proporcjonalne uszy zwykle kojarzą się nam z młodością.

Ucho jest strukturą, która ma bardzo duży wpływ na estetyczny wygląd ludzkiej twarzy, różni się w zależności od płci i wieku. Rola płatka, często przyozdobionego biżuterią, jak kolczyki, nausznice, jest szczególna. Przekłuwanie uszu towarzyszy ludziom od zamierzchłych czasów, zaś wśród wielu kultur było koniecznością.

Zabieg zmniejszenia płatków uszu przyniesie korzyści w przypadku pacjentów, u których nieproporcjonalny wygląd wyżej wymienionych struktur znacząco obniża jakość życia. Operacja jest w stanie zmniejszyć, a nawet całkowicie wyeliminować dyskomfort i kompleksy towarzyszące wrodzonym oraz nabytym zniekształceniom w obrębie jednego bądź obojga uszu. Efektem zabiegu jest estetyczne ucho o zachowanej ciągłości tkanek, z nierzucającymi się w oczy cienkimi bliznami, które w miarę upływu czasu od przeprowadzenia zabiegu, coraz bardziej bledną i zanikają. Jednym słowem po około 4-6 miesiącach ucho wygląda zupełnie normalnie i trudno jest zauważyć, że było poddane zabiegowi w przeszłości. Istnieje możliwość noszenia biżuterii w uszach - nie ma przeciwwskazań do przekłucia zmniejszonego płatka po określonym czasie potrzebnym do wygojenia tkanek.

Wskazania do wykonania zabiegu

Zbyt duży, nieproporcjonalny płatek ucha bądź płatki obojga uszu; wydłużenie wymienionej struktury związane z naturalnymi procesami starzenia, jak również przerośnięcie będące cechą dziedziczną, występującą rodzinnie lub sporadycznie, z innej niż wymienione przyczyny.

Przeciwwskazania do wykonania zabiegu

• Przeciwwskazania do operacji stanowią zaburzenia krzepliwości krwi oraz przyjmowanie leków przeciwkrzepliwych. Z tego powodu lekarz w trakcie konsultacji może zalecić przerwę od przyjmowania niektórych leków na dwa tygodnie przed zaplanowanym zabiegiem.
• Poważnym przeciwwskazaniem jest również zaawansowana choroba sercowo-naczyniowa z zaburzeniami rytmu serca, z towarzyszącym nadciśnieniem tętniczym.
• Należy poinformować lekarza o znanym nam uczuleniu na leki znieczulające miejscowo.
• Przeciwwskazanie do zabiegu stanowi również nieuregulowana cukrzyca, zmiany ropne w okolicy planowanego zabiegu, ponieważ grożą zakażeniem rany.
• W ciąży z reguły nie wykonuje się zabiegów, które nie są koniecznością; zmniejszenie płatków uszu powinno zostać odroczone do czasu urodzenia dziecka.

Przed zabiegiem

Przed zabiegiem konieczna jest konsultacja z chirurgiem, który przeprowadzi operację zmniejszenia płatka bądź płatków uszu. W trakcie konsultacji pacjent będzie pytany o choroby współistniejące i przebyte, przyjmowane leki (warto można przynieść ze sobą opakowania lub spisać na kartce poszczególne nazwy oraz dawki), a także o to, czy w przeszłości przeszedł jakąkolwiek operację lub poddawał się zabiegom z zakresu medycyny estetycznej. Po zebraniu wywiadu i zbadaniu pacjent lekarz może zlecić dodatkowe testy, w zależności od jego stanu zdrowia. Warunkiem zakwalifikowania do przeprowadzenia operacji jest dobry stan ogólny. Podczas takiej konsultacji omawiane są oczekiwania pacjenta oraz ustalany jest zakres planowanego zabiegu. Wymagane jest też podpisanie formularza zgody na zabieg oraz potwierdzenie, że jest się świadomym ewentualnych powikłań danego zabiegu.

Przed operacją zalecane jest zaprzestanie palenia papierosów.

Obecnie przy zabiegach na uchu zewnętrznym, czyli również przy zmniejszaniu przerośniętych płatków uszu, unika się golenia włosów, jeżeli nie jest to absolutnie konieczne. Na zabieg należy przyjść ze świeżo umytą głową. Czyste włosy spina się i zakrywa samoprzylepną chustą chirurgiczną.

W związku z tym, że operacja jest wykonywana w znieczuleniu miejscowym, pacjent może pozwolić sobie na zjedzenie posiłku, najlepiej lekkiego w dniu zabiegu, chyba że lekarz konsultujący zaleci inaczej.
Przed zabiegiem, na płatku małżowiny usznej, na redukowanym obszarze, lekarz przeprowadzający zabieg zaznacza (zwykle pisakiem) elementy, które trzeba będzie usunąć, celem zmniejszenia i estetycznego zeszycia płatka.

Rodzaj znieczulenia

Zabieg zmniejszenia zbyt dużych płatków usznych u dorosłych wykonuje się w znieczuleniu miejscowym; znieczulenie ogólne zalecane jest jedynie w przypadkach operacji długotrwałych, u osób ze znacznym zbliznowaceniem okolicy operowanej oraz u małych dzieci, ze względu na trudną współpracę.
Podczas operacji małżowiny usznej może zostać zastosowana premedykacja - opcjonalnie, celem uspokojenia pacjenta.

Znieczulenie miejscowe polega na lokalnych wstrzyknięciach odpowiedniej substancji miejscowo znieczulającej oraz substancji obkurczającej naczynia krwionośne (celem ograniczenia krwawienia operowanego obszaru) w okolicy, w której przeprowadzony zostanie zabieg.

Zobacz zaufane kliniki najbliżej

Jak przebiega zabieg?

Zmniejszenie płatków uszu wpływa na ogólny wygląd całej twarzy pacjenta. Prawidłowo przeprowadzony zabieg pozostawia operowanego z mniejszym, bardziej kształtnym uchem bez widocznych blizn i śladów ingerencji z zewnątrz, a także - w zależności od przypadku - uformowanym charakterystycznie dla kobiety lub mężczyzny; należy starać się zachować kształt całego ucha właściwy dla danej płci.

Wysokość płatka ucha zajmuje w przybliżeniu 25% długości ucha, co odpowiada średnio 1,5 do 2 centymetrów, w zależności od anatomicznej indywidualności pacjenta.

Dość często zmniejszanie płatków uszu jest elementem wykonywanym w trakcie jednego zabiegu z liftingiem twarzy.
Podejście operatora do redukcji przerośniętego płatka ucha może się w pewnym stopniu różnić w zależności od indywidualnych potrzeb i warunków anatomicznych danego pacjenta. Zabieg jest omówiony i zaplanowany w trakcie wstępnej konsultacji, podczas której lekarz udziela również odpowiedzi na ewentualne pytania nurtujące osobę, która chce poddać się opisywanemu zabiegowi. W dniu zgłoszenia się na operację ma miejsce kolejna konsultacja, następnie lekarz zaznacza elementy, które zamierza usunąć, by zmniejszyć, a następnie estetycznie zeszyć płatek ucha.

Czas trwania całego zabiegu wynosi około 20 minut, jeżeli dotyczy jednego ucha i odpowiednio 40 minut jeżeli zmniejszane są oba płatki uszu. Pole operacyjne oklejone jest przez sterylne prześcieradła operacyjne, oczy pacjenta są zasłonięte. Operowany obszar jest dokładnie dezynfekowany. Pacjent jest przytomny. Zastosowanie znieczulenia miejscowego wymaga, by odczekać kilka minut, niezbędnych aby lek wchłonął się i zaczął działać. Po upewnieniu się, że pacjent czuje się komfortowo i nie odczuwa bólu możliwe jest rozpoczęcie zabiegu. By uniknąć niewłaściwego ułożenia płatka po rekonstrukcji ciągłości, skóra w operowanym miejscu musi być nacięta w granicach wcześniej zaplanowanych i zaznaczonych. W ten sposób usuwana jest nadmierna ilość tkanki. Ważne jest, by skóra operowanego obszaru była dokładnie osuszona. Operator stabilizuje ucho chwytając za tylno-dolną część obrąbka ręką lub za pomocą narzędzia, celem ułatwienia sobie dostępu i wykonania pewniejszego cięcia, ponieważ płatek uszny stanowi bardzo ruchomą strukturę. Gdy okolica jest unieruchomiona, za pomocą skalpela, ostrych nożyczek, lasera lub elektrody wykorzystującej fale radiowe o wysokiej częstotliwości operator nacina płatek we wcześniej wyznaczonych granicach - zaczyna w punkcie A na przedniej powierzchni, poprzeczną linią cięcia dochodzi do punktu B położonego około 0,5 - 0,8 cm od wolnego brzegu struktury.

Następnie nacina ucho pod różnym kątem (może wynosić od 15 do 90 stopni, zależnie od nadmiaru tkanki, który zamierza wyciąć) zmierzając do punktu C. Na tym etapie, usuwa się nadmiar tkanki, przez co w płatku pozostaje ubytek, najczęściej w kształcie odwróconej litery "V", który może być większy lub mniejszy, a jego proporcje zależą od uwarunkowań danego pacjenta. Wycięta zostaje skóra wraz z tkanką podskórną. Często w usuniętym fragmencie płatka ucha znajduje się rozciągnięta (lub nie) dziurka na kolczyk. Nie ma przeciwwskazań do ponownego przekłucia pomniejszonego ucha, zalecane jest jedynie by odczekać do wygojenia się rany pooperacyjnej. Szczególnie ważne dla lekarza jest zaplanowanie i przeprowadzenie cięcia w taki sposób, by następowa rekonstrukcja zmniejszonego płatka ucha gwarantowała jak najlepszy efekt kosmetyczny oraz by ewentualna różnica wielkości między obojgiem uszu nie była widoczna.

Po wyżej opisanym opracowaniu tkanek, operator zszywa tkankę podskórną, by zmniejszyć napięcie w nowo powstałej ranie oraz zapobiec jej rozejściu. W ten sposób znacznie ułatwia gojenie. Następnie zszywa się skórę, by maksymalnie zbliżyć i ustabilizować rekonstruowaną powierzchnię. Ilość zakładanych szwów może się indywidualnie różnić. Ich napięcie jest dostosowane do pooperacyjnego obrzęku operowanej okolicy. Zszycie rany musi zapewnić hemostazę zoperowanej okolicy. Po zakończeniu zabiegu na zmniejszony płatek ucha zakłada się luźny opatrunek. Efektem końcowym opisywanych czynności jest zmniejszony, proporcjonalny płatek ucha. Zabieg zmniejszenia płatków usznych jest należy stosunkowo prostszych, a rana pooperacyjna goi się bardzo szybko.

Cienkie blizny po zabiegu zmniejszania płatków uszu są zwykle strategicznie rozmieszczone i dzięki temu mniej widoczne. Zwykle blizna znajduje się w przedłużeniu naturalnego zagłębienia ucha, ukryta za przeciwskrawkiem. Zmodyfikowany kształt i wielkość ucha przynoszą korzystny estetycznie efekt końcowy i zadowolenie pacjenta.
Po zabiegu pacjent może udać się do domu; nie jest konieczna hospitalizacja w klinice.

Czas i przebieg rekonwalescencji

Przy prawidłowym gojeniu się rany szwy ściągane są po około 7-10 dniach. Pełny efekt kosmetyczny (normalnie wyglądające ucho, małe, blade, dyskretne lub niewidoczne blizny) osiągnięty zostaje po mniej więcej 4 do 6 miesięcy.

Efekty po zabiegu

Efekt zmniejszenia widoczny jest już bezpośrednio po zabiegu. Jeżeli pacjent w trakcie rekonwalescencji sumiennie stosuje się do zaleceń swojego lekarza, dbając o pooperacyjną ranę w określony sposób, efekt powinien być coraz lepszy wizualnie w miarę upływu czasu. Stosując maść z antybiotykiem i utrzymując zredukowany płatek w miarę możliwości suchy, zapobiegamy rozwojowi zakażenia, które wydłużyłoby czas gojenia. Po około 7-10 dniach po zabiegu, jeżeli gojenie postępuje prawidłowo, usuwane są szwy założone na skórę. Zdjęcie szwów jest bardzo szybkie i nie powinno boleć. Do szycia tkanki podskórnej używa się szwów rozpuszczalnych, których nie trzeba usuwać. Początkowo blizny po zabiegu mogą być czerwone i bardziej widoczne, jednak w miarę upływu czasu skóra tej okolicy blednie, ucho wygląda całkowicie normalnie i nie jest z reguły widoczna ingerencja chirurga.

Zalecenia po zabiegu

Bezpośrednio po zabiegu, przez około 24 godziny należy utrzymywać zoperowaną okolicę suchą. W ciągu pierwszej doby po zabiegu następuje zmiana opatrunku. Zaleca się w miarę możliwości odsłaniać ranę, smarować niewielką ilością maści z antybiotykiem przez 2 tygodnie. Przez okres gojenia się rany pooperacyjnej, należy unikać sauny, basenu, sytuacji i aktywności podczas których może dojść do urazu niedawno zoperowanej okolicy.
Szwy usuwane są po około 7-10 dniach, po wstępnej ocenie stopnia wygojenia tkanek. Jeżeli podczas operacji zastosowano również nici rozpuszczalne, nie ma konieczności usuwania tego rodzaju szwów.
Jeżeli rekonstruowany płatek został przekłuty celem noszenia kolczyka, należy przez pierwsze miesiące nosić tylko specjalnie wybraną, lekką, małą biżuterię. Noszenie długich, ciężkich kolczyków jest wysoce niewskazane w trakcie okresu rekonwalescencji. Wskazane jest jednak, aby przekłucie płatka miało miejsce po upływie minimum 2-3 miesięcy. Po pełnym wygojeniu ucha również należy ograniczyć czas noszenia mocno obciążającej biżuterii, która może rozciągnąć, rozerwać zmniejszony płatek.

Jak długo utrzymują się efekty po zabiegu?

Jeżeli rana była zaopatrzona prawidłowo, a pacjent sumiennie przestrzegał zaleceń dotyczących pielęgnacji zrekonstruowanego płatka ucha, efekt zabiegu utrzymuje do końca życia. Wskazanym byłoby zrezygnować z noszenia ciężkich, długich kolczyków, lub przynajmniej ograniczyć czas obciążania płatka, a także zachowanie ostrożności, gdy ozdoba znajduje się w uchu.

Porozmawiaj z pacjentami na temat Zmniejszenie płatków uszu

Jak uniknąć powikłań po zabiegu?

Znacznej części powikłań można uniknąć, stosując się do zaleceń, które każdy pacjent otrzymuje po zabiegu od lekarza, który wykonał rekonstrukcję płatka ucha.

Możliwe powikłania po zabiegu

Efektem miejscowego podania leku znieczulającego w okolicy, której dotyczy opisywany zabieg może być czasowe, odwracalne porażenie nerwu twarzowego.

Po operacji rekonstrukcji rozerwanego płatka ucha mogą zdarzyć się powikłania wczesne takie jak krwawienie, krwiak, a także znaczna opuchlizna, zaczerwienienie i ból, sugerujące rozwijające się zakażenie zoperowanej okolicy, które może opóźnić proces gojenia się rany, spowodować jej rozejście. Możliwe jest powstanie szczątkowego zniekształcenia. Powikłania późne obejmują zniekształcenie płatka ucha, zauważalną asymetrię pomiędzy obojgiem uszu, powstanie bliznowca, ubytek płatka ucha.

Autor: Lek. Katarzyna Rzewuska

Bibliografia:
Otolaryngologia Chirurgia głowy i szyi; Warszawa 2014; Juergen Theissing, Gerhard Rettinger, Jochen A. Werner; Otolaryngologia Kliniczna; Warszawa 2015; K. Niemczyk, D. Jurkiewicz, J. Składzień, C. Stankiewicz, W. Szyfter; http://www.scielo.br/pdf/rbcp/v28n2/en_v28n2a20.pdf

Zapraszamy do skorzystania z naszej wyszukiwarki klinik, gabinetów oraz placówek medycznych znajdujących się na terenie Polski, oferujących zabieg - Zmniejszenie płatków uszu